Substantia P

Substantia P (etiam abbreviatura SP) est peptidum undecim aminoacidorum, ita hendecapeptidum. Attribuitur substantia P familiae tachykininorum, quo substantia P inter cetera tachykinina abundissimum in corpore apparet. Ut cetera tachykinina substantia P quoque effectus suos receptoriis tachykinini exercet, imprimis receptorio tachykini 1 (NK₁).

Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Substantia P

Invenitur substantia P neurotransmissor in partibus systematum nervosorum et centralis et peripherici, quibus liberatur SP de nervorum sensoriorum terminalibus. Munus eius est neurotransmissor in apparatu digestorio^[1] et nervo vago. SP effectus sunt salivationis incrementum, musculorum levium contractio.

Putatur, ut alia munera sint secundum inflammationem et vulnerum curationem^[2].

Partes effectuum substantiae P ope obsidionis receptorii NK₁ inhiberi potest (antagonista receptorii NK1, per exemplum antiemeticum Aprepitantum).

De substantiae P natura

Molecula

Substantia P est hendecapeptidum, quod est catena ex undecim aminoacidis composita:

H-Arg¹-Pro-Lys-Pro-Gln-Gln-Phe-Phe-Gly-Leu-Met¹¹-NH₂

Synthesis

SP de geno TAC1 praeprotachykinini 1 (TAC₁), denique ab molecula praecurrente derivatur: Praecursori huic aliud aminoacidum Glycinum inest (SP-Gly, SP-G), quod post translationem dissecatur. Dissectioni enzymaticae, peptidylglycini alpha amida dantis monooxygenasis (PAM) ope^[3], vitaminum C et cuprum (Cu⁺⁺) necesse est^[4].

Praeprotachykininum (TAC₁)

Praeprotachykini genum in hominibus in chromosomate 7 locato (7q21-22) locatum est.

Physiologia

In corpore substantia P neurotransmissor agit.

Distributio substantiae P in corpore

Invenitur substantia P neurotransmissor afferentium fibrarum nervalium nonnullis in partibus systematum nervosorum et centralis et peripherici^[5].

In systemate nervoso centrali

Synapses substantiam P continentes in utroque medullae spinalis cornu dorsali abunde (20% omnium cellularum eorum cornuum) demonstratae sunt. Adveniunt in cornus laminis zonis extremis (laminis I et II) nervorum sensoriorum in anxietate doloreque^[6] axones^[7], processus quorum in epidermi atque vasorum glandularumque parietibus oriuntur.

Ut in medulla spinali fibrae nervales substantiam P continentes in substantiam gelatinosam nuclei spinalis nervi trigemini proficiscuntur^[8].

Praeterea demonstrata est substantia P in cerebri utraque substantia nigra (nucleis basalibus) et utroque corpore amygdaloideo (parte mediali).

In sytemate nervoso peripherico

Multipliciter reperiuntur substantia P in fibris nervosis sensoriis tenuioribus et in systemate nervoso enterico.

Effectus physiologici

Effectus sunt excitantes^[9] cum tardioribus et ascensu et descensu.

Historia

Substantia P primum anno 1931 ab Ulf von Euler et Ioanne Gaddum descripta est^[10].

• 
  Ulf von Euler
• 
  Ioannes Gaddum

Nexus interni

• Systema immunitatis
• Intestinum
• Vulnus