Caput

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkaput/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ca·put — morphologica: caput

Formae aliae

• kaput

Notatio

← lingua prisca Indoeuropaea *kaput-.

Nomen substantivum

căp|ŭt, -ĭtĭs neut.

1. √ Pars anterior vel superior animalis, qui cerebrum et os continet.
2. Pars summa aut extrema rei, praesertim:
   1. Fons fluminis.
   2. (rare) Ostium fluminis.
   3. Radix plantae.
   4. Rami vitis.
   5. (poetice) Summa pars arboris.
3. Homo vel animal singulare.
4. Vita.
5. Qui gregem, societatem, &c., ducit.
   1. Nationis
      • Roma caput Italiae est
6. Pars libri

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	caput	capita	I
gen.	capitis	capitum	II
dat.	capitī	capitibus	III
acc.	caput	capita	IV
abl.	capite	capitibus	VI
voc.	caput	capita	V

Dictiones derivatae

• capitāle
• capitālis, capitāliter
• capitāneus
• capitātio
• capitātus
• capitellum
• capitō, capitōnis
• Capitōlium
• capitulum

Composita

• capitilavium

Collocationes

• supra caput esse
• capita conferre
• nec caput nec pedes
• per caputque pedesque
• capita aut navia

Usus

Exempla

• capitis periculum adire. (Cornelius Nepos)

Translationes

Pars anterior vel superior animalis, qui cerebrum et os continet

Anglica Antiqua: heafod Anglice: head (en) Dacoromane: cap (ro) n Esperantice: kapo (eo) Estonice: pea (et) Finnice: pää (fi) Francogallice: tête (fr) f Germanice: Kopf (de) m, Haupt (de) n

Graeca Antiqua: κεφαλή f ‎(kephalḗ) Hispanice: cabeza (es) f Italice: testa (it) f Lusitane: cabeça (pt) f Neograece: κεφάλι (el) n ‎(kefáli) Polonice: głowa (pl) f Suecice: huvud (sv) n

Qui gregem, societatem, &c., ducit

Anglice: head (en), leader (en), chief (en)

Germanice: Oberhaupt (de) n

Pars libri

Anglice: chapter (en)

Germanice: Kapitel (de) n