Daemon

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdae̯moːn/(classice)
Syllabificatio phonetica: dae·mōn morphologica: daemon

Notatio

Graeca Antiqua: δαίμων (daimōn).

Nomen substantivum

daem|ōn, -ŏnis masc.

  1. Vis divina; genius sive bonus, sive malus.
  2. (Eccl.) daemonium, genius malus; anima minor vel semidivina, praesertim, in religione Christiana, anima mala.

Declinatio

More information m., sing. ...

Dictiones collatae

Synonyma

  • daemonium

Dictiones derivatae

  • daemoniacus
  • daemonicola
  • daemonicus
  • daemoniē
  • daemoniōsus

Translationes

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads