aedificaverim

Discretiva

aedificaverim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
aedificāverim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	aedificō (aedificāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ae̯difiˈkaːwerim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·ve·rim — morphologica: aedi-ficav-erim

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Et licet quodammodo specialiter ego sapientia aedificaverim mihi domum sive templum hoc non manufactum, dum solummodo ego Dei sapientia sim incarnata, … —Commentarius aureus in Psalmos et cantica ferialia Gerhohi Reicherspergensis (1092-1169). Psalmus XXVII.