bonus
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
Appellatio pronuntiatusque
bonus 
API: /ˈbonus/ (classice)
Notatio
Bonus:
- A lingua prisca Indeuropaea *dv-eno-, a radice *dev-.
Melior:
- A radice Protindeuropaea *mel- “fortis.”
Optimus:
- Fortasse a radice Protindeuropaea *op- “laborare” (cf. cognatum ops).
Nomen adiectivum
bŏn|us, -a, -um (comp. melior; superl. optimus; adverbum bene)
- Qui qualitates desiderabiles possidet; haud malus.
Declinatio
Usus
- bonae artes
- Cui bonō?
Dictiones collatae
Antonyma · contraria
Dictiones derivatae
Progenies
- Hungarice: bónusz
Translationes
|
Remove ads
Discretiva
| bonus dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads