bonus

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Solum bonus Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Bonus.

Latine

Appellatio pronuntiatusque

bonusAPI: /ˈbonus/(classice)

Notatio

Bonus:

A lingua prisca Indeuropaea *dv-eno-, a radice *dev-.

Melior:

A radice Protindeuropaea *mel- “fortis.”

Optimus:

Fortasse a radice Protindeuropaea *op- “laborare” (cf. cognatum ops).

Nomen adiectivum

bŏn|us, -a, -um (comp. melior; superl. optimus; adverbum bene)

  1. Qui qualitates desiderabiles possidet; haud malus.

Declinatio

More information positivus singularis, positivus pluralis ...
More information comparativus ...
More information comparativus ...
More information comparativus singularis, comparativus pluralis ...
More information superlativus ...
More information superlativus ...
More information superlativus singularis, superlativus pluralis ...

Usus

  • bonae artes
  • Cui bonō?

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

  1. malus

Dictiones derivatae

Progenies

Translationes

More information Qualitates desiderabiles possidens ...
More information Qualitates desiderabiles possidens ...
Remove ads

Discretiva

bonus dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads