conferto

Discretiva

conferto dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnfertō	secunda singularis	futurum	activa	imperativus	cōnferō (cōnferre)
cōnfertō	tertia singularis	futurum	activa	imperativus	cōnferō (cōnferre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnˈfertoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fer·tō — morphologica: con-fer-to

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
cōnfertō	casus dativus singularis · genus masculinum	adiectivi cōnfertus
cōnfertō	casus dativus singularis · genus neutrum	adiectivi cōnfertus
cōnfertō	casus ablativus singularis · genus masculinum	adiectivi cōnfertus
cōnfertō	casus ablativus singularis · genus neutrum	adiectivi cōnfertus

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnˈfertoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fer·tō — morphologica: con-fert-o