digite

Discretiva

digite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
digite	casus vocativus singularis	substantivi digitus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdigite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: di·gi·te — morphologica: digit-e

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

• Absciderunt et tertium et ante ipsum proiecerunt et subridens Iacobus dixit: «Vade, tertie digite, ad socios tuos et quemadmodum granum tritici multum fructum affert, ita et tu in novissimo cum sociis tuis requiesces». —Legenda Aurea Iacobi de Varagine (ca. 1229-1298). De tempore peregrinationis. CLXX De sancto Iacobo interciso.

Hispanice

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
digite	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	digitar
digite	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	digitar
digite	tertia singularis	praesens	activa	imperativus	digitar

Appellatio pronuntiatusque

API: [d̪iˈxi.t̪e]

Syllabificatio phonetica: di·gi·te — morphologica: digit-e

Lusitane

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
digite	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	digitar
digite	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	digitar
digite	tertia singularis	praesens	affirmativa	imperativus	digitar
digite	tertia singularis	praesens	negativa	imperativus	digitar

Appellatio pronuntiatusque

API: [diˈʒitɨ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: di·gi·te — morphologica: digit-e