edimus

Discretiva

edimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

edimus

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
edimus	prima pluralis	praesens	activa	indicativus	edō (edere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈedimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: e·di·mus — morphologica: ed-imus

edīmus

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
edīmus	prima pluralis	praesens	activa	coniunctivus	edō (edere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /eˈdiːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: e·dī·mus — morphologica: ed-imus

Formae aliae

• edāmus

ēdimus

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēdimus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	edō (edere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈeːdimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·di·mus — morphologica: ed-imus

Proprietates grammaticales²

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ēdimus	prima pluralis	praesens	activa	indicativus	ēdō (ēdere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈeːdimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ē·di·mus — morphologica: e-d-imus