manus

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Solum manus Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Manus.

Latine

manus

Appellatio pronuntiatusque

manusAPI: /ˈmanus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ma·nus morphologica: man-us

Notatio

← Protindeuropaee *man- (Watkins, 2000, 51) aut *mə-r-, *mə-n-és/*mn̥tós (Pokorny, 1959, 740–741)
Cognatae sunt vox Palaeanglica mund ‘manus’ et fortasse Palaeograeca μάρη (marē, manus).

Nomen substantivum

măn|us, -ūs fem.

  1. Pars corporis quae componitur digitis et quae comprehendit res.
    Manus manum lavat.

Declinatio

More information f., sing. ...

Dictiones derivatae

  • manua
  • manuālis
  • mānuārius
  • manuātus
  • manuciolus
  • manubiae (plur.)
  • manubrium
  • manuciolus
  • manuleus
  • manuor, manārī

Dictiones collatae

Collocationes

  • manuballista, manuballistārius
  • manūmissio
  • manūmissor
  • manūmitto
  • manūpretium
  • manūtergium
  • manūtigium

Translationes

mānus

Appellatio pronuntiatusque

mānusAPI: /ˈmaːnus/(classice)
Syllabificatio phonetica: mā·nus morphologica: man-us

Formae aliae

Nomen adiectivum

mān|us, -a, -um

  1. (Archaic.) bonus, benignus.

Declinatio

More information positivus singularis, positivus pluralis ...
Remove ads

Discretiva

manus dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

Formae affines

Latine

manūs

Proprietates grammaticales

More information Forma, Modus flexurae ...

Appellatio pronuntiatusque

manūsAPI: /ˈmanuːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ma·nūs morphologica: man-us

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads