moon

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Anglice

Appellatio

Notatio

= Anglica Media: moone
= Anglica Antiqua: mōna
= Protogermanice: *mēnōn

Nomen substantivum

moon (plur. moons)

  1. The M⁓ luna (-ae, f.) || Orbis caelestis qui circum orbem terrae revolvit.
    1. Satelles similaris planetae alius.
      Mars has two moons.
      Marti duo lunae sunt.
  2. mensis (-is, m.)

Dictiones collatae

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads