putaremini

Discretiva

putaremini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putārēminī	secunda pluralis	imperfectum	passiva	coniunctivus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /putaːˈreːminiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·rē·mi·nī — morphologica: put-aremini

Usus

Latinitas nova

saec. XXI.

• prius vos ostendens fabricatores mendacii,

et cultores perversorum dogmatum.

Atque utinam taceretis,

ut putaremini esse sapientes.

Audite ergo correptionem meam,

et iudicium labiorum meorum attendite. —Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam. Vetus Testamentum. Liber Iob. Caput 13, [5].