Aarbechter

Lëtzebuergesch

Substantiv  m (pl: Aarbechter)

Aussprooch (IPA): [ˈaːbəɕtɐ]

Bedeitungen:

1. Een Aarbechter ass dacks een deen enger kierperlecher Aarbecht nogeet fir säi Gehalt ze verdéngen.

• D'Aarbechter sinn am Gaang, Bëtong ze mëschen.

Iwwersetzungen

Däitsch: Arbeiter (de) m Englesch: worker (en) Franséisch: ouvrier (fr) m Hollännesch: werker (nl) m

Italieenesch: lavoratore (it) m Norwegesch: arbeider (no) Norwegesch/nynorsk: arbeidar (nn) Portugisesch: trabalhador (pt) m

Spuenesch: obrero (es) m Ungaresch: munkás (hu)