Been

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Lëtzebuergesch

Substantiv n (pl: Been)
Anatomie

Aussprooch (IPA): [beːn]

Bedeitungen:

  1. Glidd dat fir d'Beweegung benotzt gëtt
  2. Deen Deel vun der Box wou d'Been drastécht, och Boxebeen genannt
  3. Den ënneschten Deel vun engem Miwwelstéck, wou dat dropsteet

Diminutiv:

  • Beenchen

Ofgeleet Begrëffer:

  • Véierbeener
  • Zweebeener
  • Dräibeen
  • Beebrécher
  • ausbeenen

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads