liesen

Lëtzebuergesch

Conjugaisoun
Indicatif	Persoun	Présent	Prétérit	Passé composé	Plus-que-parfait
	ech	liesen		hu gelies	hat gelies
	du	lies		hues gelies	has gelies
	hien* / hie**	liest		huet gelies	hat gelies
	mir	liesen		hu gelies	hate gelies
	dir / Dir	liest		hutt gelies	hat gelies
	si	liesen		hu gelies	hate gelies
Conditionnel		Présent simple	Présent composé	Passé
	ech	géif liesen		hätt gelies
	du	géifs liesen		häss gelies
	hien* / hie **	géif liesen		hätt gelies
	mir	géife liesen		hätte gelies
	dir / Dir	géift liesen		hätt gelies
	si	géife liesen		hätte gelies
Impératif
	Eenzuel	lies!
	Méizuel	liest!
* steet fir hien, hatt, si / ** am Fall vun der Eifeler Regel

Verb (or) (trans.) & (intrans.)

Bedeitungen:

1. En Text liesen, e Buch liesen.

Beim Kaffi liesen ech gär d'Zeitung.

1. Drauwe liesen. Hëllefen Drauwen am Wéngert vum Stack ze schneiden a bei de Kelter ze bréngen.

Mir hu fofzeg Zenner haut gelies.

Iwwersetzung vu liesen am Sënn vun e Buch liesen

Däitsch: lesen (de) Dänesch: læse (da) Englesch: read (en)

Franséisch: lire (fr) Hollännesch: lezen (nl) Russesch: читать (ru)