huipel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

huipel m /hœ́i̯pel/

1. (ajerwèts) 'ne pölf inne vorm van 'ne böltj

Aafbraeking

• hui-pel

Verwantje wäörd

• kösse, pölf

Samestèlling

• huid + pölf (?)

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 166.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	huipel		huipele	huipelen
	IPA	/hœ́i̯pel/		/hœ́i̯pe̽le/	/hœ́i̯pe̽len/
dim.	sjrif	huipelke	huipelken	huipelkes
	IPA	/hœ́i̯pe̽l̥kʲe/	/hœ́i̯pe̽l̥kʲen/	/hœ́i̯pe̽l̥kʲes/	/hœ́i̯pe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	huipel		huipele	huipelen
	IPA	/hœ́i̯pel/		/hœ́i̯pe̽le/	/hœ́i̯pe̽len/