kramb

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

kramb m /kr̥ámb/

1. 'n U-vörmig, gebaoge häökske mit spitse puntje det wuuert gebroek veur dinger aanein vas te make
2. (veural in verkleinvorm) e slaot oppe deur waat me toemaak door d'raan te drejje

   Ich waas vergaeten 't krembke vanne deur te haole; daodoor kwaams te neet binne.

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief kramp.

Aafbraeking

• kramb

Synoniem

• sjaok

Aafleijinge

• kremme
• wónjkramb

Verwantje wäörd

• kramp, krempel
• sluip

Zagswies

• Puntjdraod mós se mit 'ne kramb ane weipaol vashouwe.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kramb		krem
	IPA	/kr̥ámb/		/kr̥æ̀m/
dim.	sjrif	krembke	krembken	krembkes
	IPA	/kr̥ǽm̥kʲe/	/kr̥ǽm̥kʲen/	/kr̥ǽm̥kʲes/	/kr̥ǽm̥kʲez/
dat.	sjrif	kramb		krem
	IPA	/kr̥ámb/		/kr̥æ̀m/

Raod

't Verkleinwaord maag m'n ouch sjrieven es kremke.

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: kramp
• Ingels: clasp^(en:)
• Nederlandjs: kram^(nl:) g, klauw g

[2]

• Nederlandjs: deurklem g