luiter

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

luiter v /lœ́i̯ter/

1. 'ne baovegrundjse, kónsmaesige wateraafveur
2. 'ne smale watergank tösse weilandj door
3. (synoniem) anger waord veur ziep

   Traej meh neet inne luiter; dao ligk ummer viezigheid in.

Raod

De "luiter" bevindj zich oppe gróndj, meh de "gäöt" bevindj zich aan 't daak.

Aafbraeking

• lui-ter

Synoniem

• [2] ↓slaot

Aafleijinge

• Luiterke

Verwantje wäörd

• gäöt, grach, rin

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	luiter		luitere	luiteren
	IPA	/lœ́i̯ter/		/lœ́i̯te̽re/	/lœ́i̯te̽ren/
dim.	sjrif	luiterke	luiterken	luiterkes
	IPA	/lœ́i̯te̽r̥kʲe/	/lœ́i̯te̽r̥kʲen/	/lœ́i̯te̽r̥kʲes/	/lœ́i̯te̽r̥kʲez/

In anger spraoke

[1]

Frans: caniveau m Ingels: gutter Iteljaans: gronda(it:) v Japans: 杁(ja:)

Nederlandjs: goot(nl:) g Pruus: Rinne v, Gosse v Zweeds: rännsten g

[2]

Frans: fossé m Ieslandjs: díki(is:) ó Ingels: ditch(en:) Nederlandjs: sloot g Pruus: Graben(de:) m

Spaans: zanja v Viëtnamees: nông giang(vi:) Zweeds: dike ó Zieëws: dulve v