offeseer

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

offeseer m /ɒfə'sè:r/

1. emes dae 'n rang in 't laeger haet dae dem 't bevael guuef euver 'n klóch luuj
2. (euverdrechtelik) 'nen ambtenieër mit 'n amb in 't gerich

Aafbraeking

• of-fe-seer

Aafleijinge

• óngeroffeseer

Verwantje wäörd

• adjedant, luitenant, majoor
• deensplichtig, offesjeel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	offeseer		offesere	offeseren
	IPA	/ɒfə'sè:r/		/ɒfə'sè:re/	/ɒfə'sè:ren/
dim.	sjrif	offeseerke	offeseerken	offeseerkes
	IPA	/ɒfə'sè:r̥kʲe/	/ɒfə'sè:r̥kʲen/	/ɒfə'sè:r̥kʲes/	/ɒfə'sè:r̥kʲez/
dat.	sjrif	offeseer		offesere	offeseren
	IPA	/ɒfə'sè:r/		/ɒfə'sè:re/	/ɒfə'sè:ren/

In anger spraoke

[1]

Frans: officier m Grieks (nuuj): αξιωματικός(el:) m, βαθμοφόρος(el:) m Ingels: officer(en:) Nederlandjs: officier(nl:) g

Pruus: Offizier m Sjinees: 尉(zh:), 司(zh:) Zweeds: officer g