oordeil

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

oordeil ó /ó:rdɛ́i̯l/

  1. 'n goodkinnendje of aafkeurendje oetspraok euver 'n zaak waat toet standj gekómmen is door 't verstandj te broeke
  2. (rechsspraok) 'n oetspraok van 'ne richter
  3. 't vermogen 'n [1] te kónne vörme
Aafbraeking
  • oor-deil
Synoniem
Aafleijinge
Zagswies
  • e laeve wie 'n oordeil höbbe: väöl lewej of drökdje make
  • zien oordeil al klaor höbbe: e veuroordeil höbben euver emes of get

Verbuging

Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...
Raod

Bakkes guuef gènnen diminutief op.

Dao is nag 'ne vorm inne genitief: oordeils.

In anger spraoke

[1]

[2]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: oerdeil

Wirkwaord

Neet-lemma

oordeil /ó:rdɛ́i̯l/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van oordeile
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van oordeile
Aafbraeking
  • oor-deil
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads