opstandj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

opstandj m /ɒpstáɲɟ/

1. 'ne (döks bewäöpendje) waerstandj taenge de hieërsendje regering, door 't volk en meis mit geweldj
2. alle stäöndje toeanbenk en rèkken in e gesjef of e maggezien
3. alle stäöndje buim

Aafbraeking

• op-standj

Aafleijinge

• opstenjeling, opstenjig
• Boeksersopstandj, winkelopstandj

Verwantje wäörd

• opstaon, opstenjelik

Samestèlling

• op- + standj

Zagswies

• in opstandj kómme

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	opstandj		opstenj
	IPA	/ɒpstáɲɟ/		/ɒpstæ̀ɲ/
dim.	sjrif	opstendje	opstendjen	opstendjes
	IPA	/ɒpstæ̀ɲ̊ce/	/ɒpstæ̀ɲ̊cen/	/ɒpstæ̀ɲ̊ces/	/ɒpstæ̀ɲ̊cez/
dat.	sjrif	opstandj		opstenj
	IPA	/ɒpstáɲɟ/		/ɒpstæ̀ɲ/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: opsjtandj

Frans: soulèvement m, arrêt m Ingels: uprising, mutiny, rebellion, insurrection, uproar(en:) Nederlandjs: opstand g, rebellie g, revolutie g, oproer ó

Pruus: Aufstand m Spaans: rebelión v, sublevación v, insurgencia v Zweeds: uppror ó