pentoeffel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

pentoeffel m /pən'tufəl/

1. (kleier) mekkelik zittendje, zaachte sjoon die me binnen 't hoes aanhaet

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief pentoefel.

Aafbraeking

• pen-toef-fel

Verwantje wäörd

• sjoet, sloef

Zagswies

• de pentoeffele naeven 't bèd höbbe staon: normaal zeen, wie ederein

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	pentoeffel		pentoeffele	pentoeffelen
	IPA	/pən'tufəl/		/pən'tufə̽lə/	/pən'tufə̽lən/
dim.	sjrif	pentuuffelke	pentuuffelken	pentuuffelkes
	IPA	/pən'tʉ̜fe̽l̥kʲe/	/pən'tʉ̜fe̽l̥kʲen/	/pən'tʉ̜fe̽l̥kʲes/	/pən'tʉ̜fe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	pentoeffel		pentoeffele	pentoeffelen
	IPA	/pən'tufəl/		/pən'tufə̽lə/	/pən'tufə̽lən/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: pentóffel

Frans: pantoufle v Ingels: slipper Japans: 部屋ばき(ja:) Luuksembörgs: Schlapp v

Nederlandjs: pantoffel g Pruus: Pantoffel m Spaans: pantufla v, zapatilla v Zweeds: toffel g