sjerf

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjerf ó /ʃǽr̥f/

1. 'n aafgebraoke, ónregelmaotig gevörmp stök matterjaal oet e grótter gehieël, meis van glaas, postelein of steigood
2. 'n aafgebraoke stök van 'n granaat

   Bèstemoder kreeg innen oorlog e sjerf inne kin.

3. (euverdrechtelik) e mager vrouwmis

   Wie kóns se noe mit zoea sjerf van e vrouwmis vrieje?

Raod

Lèt op! 't Waordgeslach wiek aaf van 't Nederlandjs: det sjerf.

Aafbraeking

• sjerf

Aafleijinge

• potsjerf

Verwantje wäörd

• sjirvel, splintjer
• sjrapnel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjerf		sjerver
	IPA	/ʃǽr̥f/	/ʃǽrv/	/ʃǽrver/
dim.	sjrif	sjerfke	sjerfken	sjerfkes
	IPA	/ʃæ̀r̥fkʲe/	/ʃæ̀r̥fkʲen/	/ʃæ̀r̥fkʲes/	/ʃæ̀r̥fkʲez/
dat.	sjrif	sjerf		sjerver
	IPA	/ʃǽr̥f/	/ʃǽrv/	/ʃǽrver/

In anger spraoke

[1]

Frans: éclat m, tesson m Ingels: shard, sherd, fragment(en:) Nederlandjs: scherf g Pruus: Scherbe v

Remeens: mică(ro:) v Sjinees: 𧴪(zh:) Spaans: casco m, pedazo m Zweeds: skärva g

[2]

• Frans: éclat m
• Ingels: shell splinter
• Nederlandjs: granaatscherf g
• Pruus: Granatsplitter m