solfer

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

solfer m /sɒ́l̥fər/

1. (sjemie) 't sjemisch element mit 't symboeal S en 't atoeamnómmer 16; 't wuuert gebroek in kónsmès, in vuurwerk en in polfer (wie in petroeane)

Aafbraeking

• sol-fer

Synonieme

• ↓zwaevel, ↓zwavel

Aafleijinge

• solfere
• solferdamp, solferpoejjer, solferstekske

Verwantje wäörd

• polfer, salpaeter, zwaegel, zwaevelzoer

Zagswies

• Solfer bietj altied gael oet.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	solfer		—
	IPA	/sɒ́l̥fər/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	solfer		—
	IPA	/sɒ́l̥fər/		—

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: sólfer

Frans: soufre m Ingels: sulphure Luuksembörgs: Schwiefel m Nederlandjs: zwavel g

Portegees: enxofre(pt:) m Pruus: Schwefel m, Sulfur ó Spaans: azufre m Zweeds: svavel ó

Wirkwaord

Neet-lemma

solfer /sɒ́l̥fər/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van solfere
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van solfere

Aafbraeking

• sol-fer