teiken
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
teiken ó /tɛ́i̯kʲen/
- e middel veur get of emes mit aan te gaeve
- e zichbaar of huuerbaar middel veur kinnis euver te drage
- 'n veuraaf aafgespraoke gebaar
- 'n klein feguur wo m'n 'n bepaoldje waerd aan toegekindj haet (wie bieje meziek, 't sjrieven of 't raekene)
- Raod
In losstäöndje vorm wuuert "teiken" zowaal mit es sónger -n oetgespraoke. Bie de meiste saortgelieke wäörd wuuert de -n in zónne val weggelaote; bie "teiken" blief t'r bie innige spraekers bewaard ónger invlood vanne wirkwaordsstam van "teikene".
- Aafbraeking
- tei-ken
- Variaasje
- Synoniem
- [3] signaal
- Aafleijinge
- teikene
- aandachsteiken, apostrofteiken, euroteiken, handjteiken, hekseteiken, ieëreteiken, kruutsteiken, laesteiken, mirkteiken, oetroopteiken, optèlteiken, randjteiken, sjrifteiken, veurteiken, vraogteiken
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- taal of teiken van emes huuere: gaar nieks van emes huuere
Verbuging
In anger spraoke
[1]
[3]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: senjaal
[4]
Wirkwaord
Neet-lemma
teiken /tɛ́i̯kʲen/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van teikene
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van teikene
- Aafbraeking
- tei-ken
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads