tillefoon

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tillefoon m /tɪ̽le̽'fò:n/

  1. 'n apperaat det akkoestische signale kan versjikken en luuj aan twieë kantje mitein kan verbinjen euver groeate aafstenj
  2. e draagbaar apperaat det wiejerboewtj op 'nen [1] en mieër 'ne kleine kómpjoeter is
    Die jeug allewiel zitj allein nag mer op dae stómmen tillefoon te tikken en kónne gaar nimmieë mit luuj taengen häör euver kalle.
  3. (euverdrechtelik) 'nen tillefonischen oproop
    Dao is tillefoon veur dich.
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief ouch telefoon.

Aafbraeking
  • til-le-foon
Variaasje
  • tillefoean
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes anen tillefoon höbbe: mit emes kómmunicere door gebroek te make vannen tillefoon
  • doren tillefoon
    Laot tich nieks aankalle door vouk det tich doren tillefoon vanal aanbuudj.

Verbuging

Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...
Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...
Raod

d'n Diminutief veur 't apperaat zelf is ummer "tillefeunke"; veur 'nen oproop is det ummer "tillefoontje".

In anger spraoke

[1]

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads