verbuging

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

verbuging v /və̽r'bʉ̜́:ɣɪŋ/

1. (spraoklieër) 't verangere vanne vorm van e naamwaord of veurnaamwaord veur 'n zeker grammatikaal rol mit aan te gaeve

Aafbraeking

• ver-bu-ging

Net get anges gesjreve

• verbuiging

Synoniem

• buging

Verwantje wäörd

• infleksie, verveuging

Samestèlling

• verbuge + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	verbuging		verbuginge	verbugingen
	IPA	/və̽r'bʉ̜́:ɣɪŋ/		/və̽r'bʉ̜́:ɣɪŋe/	/və̽r'bʉ̜́:ɣɪŋen/
dim.	sjrif	verbugingske	verbugingsken	verbugingskes
	IPA	/və̽r'bʉ̜́:ɣɪ̽ŋ̊skʲe/	/və̽r'bʉ̜́:ɣɪ̽ŋ̊skʲen/	/və̽r'bʉ̜́:ɣɪ̽ŋ̊skʲes/	/və̽r'bʉ̜́:ɣɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

• Frans: déclinaison v
• Ingels: declension
• Nederlandjs: verbuiging g, declinatie g
• Pruus: Deklination v
• Spaans: declinación v
• Zweeds: deklination g