wrieving

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wrieving v /ʋrí:vɪŋ/

1. waerstandj dae optruuedj wen e veurwerp t'n opzich van 'n anger langsein sjuuf terwiel die taengeneinaan geduudj waere
2. (euverdrechtelik) d'n toestandj of 't geveul wen twieë (of mieë) luuj e meiningsversjil höbbe

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief vrieving.

Aafbraeking

• wrie-ving

Verwantje wäörd

• lóchwaerstandj

Samestèlling

• wrieve + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wrieving		wrievinge	wrievingen
	IPA	/ʋrí:vɪŋ/		/ʋrí:vɪŋe/	/ʋrí:vɪŋen/
dim.	sjrif	wrievingske	wrievingsken	wrievingskes
	IPA	/ʋrí:vɪ̽ŋ̊skʲe/	/ʋrí:vɪ̽ŋ̊skʲen/	/ʋrí:vɪ̽ŋ̊skʲes/	/ʋrí:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: frottement m, friction v
• Ingels: friction
• Nederlandjs: wrijving g
• Pruus: Reibung v
• Spaans: fricción v, rozamiento m
• Zweeds: friktion v