Achénio

Co la paròla achénio se defenés en fröt sèc condèn pericàrpo piö o méno 'ndürìt (ale ólte apò a lignùs) e che 'l g'ha dét en granì de somésa sul che l'è separàt del pericarpo stès.

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa bresàna moderna.

Chèll articòl ché l'è adóma ü sbòss. Se vóter sì bù de mètega dént vergót de piö, preocüpès mia e próega. Issé de ìga ön'idéa de töcc i óter sbòss, ardì qé.

Chèlla us ché la gh'ha mia di foncc o i è tròp póche. Per piasér, zónta di fóncc a la us. Issé de ìga ön'idéa di ótre us senza fóncc, ardì ché.

El fröt l'è definìt indeiscènt perchè quan che l'è madür el granì de somésa el sàlta mìa fò.

Gh'è dei achéni che g'ha dele caraterìstiche che le ia àidia a éser sparnegàcc, compàgn del pàpo, 'n tìpo de ciöfèt de pelacì a 'n estremità del granì de somésa. 'N ezèmpe l'è la somésa dela sigória), o la sàmara, endóche 'l pericarp, endèl nì grant el fùrma 'na sórt de àla sèmpia (compàgn che 'ndèl fràsen) o dópia (compàgn che 'ndèi òpoi).