Ercol I d’Est

L’Ercol I d’Est (26 de occiover del 1431 – 25 de sgener del 1505) l’è stait duca de Ferrara del 1471 al 1505. Vun di member de Cà Esta, el gh’haveva la scormagna de “El Tramontana” e “El Diamant”.^[1]

Quest articol chì l'è scrivud in lombard, con la Noeuva Ortografia Lombarda

Litrat de l’Ercol d’Est

L’ha studiad a la cort de Napoli, indova gh’è stait insegnad l’art de la guerra e la cavallaria. Chichinscì l’ha anca tacad a stimà i art – soratut l’architecciura – e ghe piaseva un frach i œuvre andeghere; perzò, l’è deventad vun di patron pussee important dei artista ind el Renassiment.^[2] Sota de lu, Ferrara l’ha cognossud un period de grandœur cont el deventà famosa in tuta Europa per la bellezza di sò art.

L’è crepad el 25 de sgener del 1505 e sò fiœul Fons d’Est l’è deventad duca.^[3] L’haveva maridad la Leonora d’Aragona, e l’era el bobà de la Beatriz e de l’Isabella, tute dò di figure assossenn importante ind el Renassiment lombard.