Pignatta

La pignatta (ciamada anca pugnatta in d'on quai dialett del nord) a l'è on lavorà indè che se metten dent i mangià che se voeur fà buj o coeus in sul foeugh.
De norma a l'è redonda e la gh'ha in sul sò bord vun o pussee manegh. De solet a l'è anca fada de metall (ferr, azzal, aramm), ma la pò vess anca de preja o de terracotta, a segonda de l'esigenza o di tradizion locai.
El nomm lombard el ven de l'ispagnoeu piñata e l'è doperaa anca in del sicilian (pignata).

Quest articol chì l'è scrivuu in lombard, grafia milanesa.

Pignatt d'azzal.

	«Tutti i sa quell che boj in de la sò pignatta.»
	(Proverbi valtollin)

	«La pignatta veggia la sarà piena de borgni, ma l'è quella che va pu ben de tutti.»
	(Proverbi de Tiran)