Алијанса од осум нации
From Wikipedia, the free encyclopedia
Алијансата од осум нации бил воен сојуз од осум држави Германија, Јапонија, Русија, Велика Британија, Франција, САД, Италија и Австроунгарија кој во 1900 година ја нападнал северна Кина за да го задуши Боксерското востание и да ослободи странските мисионери кои тогаш биле опколени од востаниците во Пекинг. Сојузничките сили од осумте нации броеле околу 45.000 војници.
Со успехот на инвазијата, подоцнежните фази се развија во казнена експедиција, која ги ограбуваше Пекинг и Северна Кина повеќе од една година. Борбите завршиле во 1901 година со потпишување на Боксерскиот протокол.[1]