Антим IV Цариградски

Антим IV Цариградски — вселенски патријарх во два наврати во периодот меѓу 1840 и 1841 година, и во периодот од 1848 до 1852 година. Роден е во Истанбул (Цариград) и служел како канцелар во Цариградската патријаршија пред да биде избран за митрополит на Конија во периодот од 1825 до 1835 година, и Лариса во периодот од 1835 до 1837 година, и Никомедија во периодот од 1837 до 1840 година.

Вселенскиот патријарх Антим IV

Тој бил избран за патријарх во 1840 година, но бил разрешен од страна на отоманскиот султан Абдул Меџит I во 1842 година по што се повлекол на Принцевските Острови. Повторно бил избран за патријарх во 1848 година. За време на второто начелствување бил в тајни преговори со грчката црква која самостојно прогласила автокефалност во 1833 година. Во 1850 година издал Патријахален и синодски указ прогласувајќи ја автокефалноста на грчката црква во согласност со каноните.

Во 1852 година повторно бил разрешен и се повлекол на Принцевските острови каде останал сè до својата смрт во 1878 година.

Наводи

• Ecumenical Patriarchate: Anthimos IV Архивирано на 3 март 2016 г.

Духовни титули
Претходник Григориј VI	Цариградски патријарх 1840–1841	Наследник Антим V
Претходник Антим VI	Цариградски патријарх 1848–1852	Наследник Герман IV