Густав IV Адолф
From Wikipedia, the free encyclopedia
Густав IV Адолф“ или „Густав IV Адолф“[1] (1 ноември 1778 – 7 февруари 1837) бил крал на Шведска од 1792 година до 1809 година кога бил соборен со државен удар. Тој исто така бил последниот шведски монарх кој бил владетел на Финска. Окупацијата на Финска во 1808-09 година од страна на руските сили била непосредна причина за насилното соборување на Густав од страна на офицерите на неговата сопствена армија. По неговата абдикација на 29 март 1809 година, набрзина бил напишан Инструмент за владата, кој сериозно ги ограничил овластувањата на монархијата. „Инструментот“ бил усвоен во 1809 година на 6 јуни, Националниот ден на Шведска сега како и во негово време. Тој останал во сила сè додека не се заменил во 1974 година. Круната (сега со строго ограничени овластувања) му била предадена на вујкото на Густав, Карл XIII, кој немал легитимни деца; овој недостаток на наследници ја поттикнал потрагата по наследник, кој бил пронајден следната година во лицето на Жан-Батист Жил Бернадот, првиот монарх на сегашното кралско семејство.[2]