Долина де лос Ингениос
From Wikipedia, the free encyclopedia
Долина де лос Ингениос или Долина на шеќерните мелници — серија од три меѓусебно поврзани долини на околу 12 километри надвор од Тринидад, Куба. Трите долини, Сан Луис, Санта Роса и Мајер, биле центар за производство на шеќер од крајот на 18 век до крајот на 19 век. На врвот на индустријата во Куба, во трите долини работеле над педесет мелници за шеќерна трска, со над 30.000 робови кои работеле во мелниците и на плантажите со шеќерна трска што ги опкружувале.
Долина де лос Ингениос | |
---|---|
Valley of the Sugar Mills | |
![]() Долина де лос Ингениос | |
Должина | 12 км |
Површина | 270 km2 (100 ми) |
Географија | |
Нас. места | Надвор од Тринидад, Куба |
Службен назив: Тринидад и Долината де лос Ингениос | |
Тип: | културно |
Критериуми: | iv, v |
Прогласено: | 1988 (12th session) |
Број | 460 |
Регион: | Латинска Америка и Карибите |
Во 1988 година, долината де лос Ингениос и соседниот Тринидад биле прогласени за светско наследство од УНЕСКО, поради неговото сведоштво за раната индустрија за трговија со шеќер.[1] Целата површина зафаќа 270 километри квадрати и ги вклучува локациите на над 70 поранешни мелници за шеќер.