Политика на Белорусија
From Wikipedia, the free encyclopedia
Политиката на Белорусија се одвива во рамка на претседателска република со дводомен парламент. Претседателот на Белорусија е шеф на државата. Извршната власт номинално ја врши владата, на нејзиниот врв седи церемонијален премиер, назначен директно од претседателот. Законодавната моќ е де јуре доделена на дводомниот парламент, Националното собрание, но претседателот може да донесува декрети кои се извршуваат на ист начин како и законите, за неспорно време.
За време на советскиот период, денешна Белорусија имала комунистички политички систем кој бил уставно дефиниран како марксистичко-ленинистичка еднопартиска социјалистичка република водена делумно од политичките идеи на Карл Маркс, еден од татковците на историскиот материјализам, како и од Фридрих Енгелс. и Владимир Ленин. Единствената легална владејачка партија била Комунистичката партија на Белорусија (КПБ), која била дозволена според уставот.
Декларацијата за суверенитет на Белорусија на 27 јули 1990 година не произлегла од долгогодишните политички аспирации, туку од реакциите на домашните и надворешните настани. Особено, прогласувањето независност на Украина ги навела лидерите на тогашната Белоруска ССР да сфатат дека Советскиот Сојуз е на работ на распаѓање.
По формирањето на Република на 25 август 1991 година, Станислав Шушкевич бил избран за прв белоруски лидер и на оваа функција бил до 1994 година. Шушкевич се надевал дека ќе ја оддалечи земјата од нејзиното советско минато и ги поддржал социјалдемократските реформи. Неговиот наследник, Александар Лукашенко, по преземањето на функцијата во 1994 година, почнал да ги враќа функциите од советскиот период и повторно ги вовел симболите од советска Белорусија.
Лукашенко е на чело на авторитарна влада и медиумите често го нарекуваат „последниот диктатор на Европа“. [1] Изборите не се сметаат за слободни и фер од меѓународните набљудувачи, противниците на режимот се репресирани, а медиумите не се слободни. [2] [3]