From Wikipedia, the free encyclopedia
Светскиот ден на бегалците — меѓународен ден организиран секоја година на 20 јуни од страна на Обединетите нации. Тој е создаден да ги слави и да им оддаде чест на бегалците од целиот свет. Денот за првпат бил воспоставен на 20 јуни 2001 година,[1] како признание на 50-годишнината од Конвенцијата за статусот на бегалците од 1951 година.
Светски ден на бегалците | |
---|---|
Офиц. назив | World Refugee Day |
Го празнува(ат) | Ширум светот |
Вид | меѓународен |
Значење |
|
Датум | 20 јуни |
Поврзано | Недела на бегалци |
Настанот има за цел да ја препознае силата на бегалците кои избегале од конфликтот и прогонството во нивната земја со надеж дека ќе најдат засолниште и ќе живеат подобар живот.[2] Светскиот ден на бегалците го гради концептот на разбирање за нивната мака што ја покажува нечија издржливост и храброст во обновата на својата иднина.[3]
Денот е можност секој да ја доживее, разбере и слави богатата различност на заедниците на бегалците. Настаните како што се театар, танц, филмови и музика, имаат за цел да им овозможат на организациите на заедницата на бегалците, доброволните и законските организации, локалните совети и училиштата да бидат домаќини на настани во текот на неделата со цел да се почитува каузата.[4]
Светскиот ден на бегалците се слави и преку Светската недела на бегалците и е дизајниран да обезбеди важна шанса за барателите на азил и бегалците да бидат видени, чуени и ценети од заедницата во која живеат.[3]
Бегалец е поединец кој ја напушта својата земја поради последиците од војната, конфликтните прогони и насилството со кои се соочиле во нивната матична земја.[5] Со преминување на меѓународните граници, некои бегалци често оставаат сè зад себе носејќи само минимална облека и имот, со план да најдат сигурност и засолниште во друга земја.[5]
Конвенцијата за бегалци од 1951 година го признава бегалецот како поединец кој не може да се врати во својата земја на потекло поради основаниот страв дека ќе биде погоден од нивната раса, религија, учество на општествена група или различни политички мислења.[6]
Бегалците играат улога во светот, бидејќи кога имаат пристап до законските можности за вработување во земјата домаќин, тие можат да го искористат своето знаење за да помогнат во пополнувањето на празнината на пазарот на трудот во земјата. Овие вклучувања во општеството создаваат поразновидна култура и мултикултурализација што ѝ дава можност на заедницата да учи една од друга.[7]
Мнозинството од бегалците биле формално вработени во својата земја, и можат да ѝ помогнат на својата нова земја да придонесе за безбедноста на земјата, како и за нивните приходи. Кога во една земја има бегалци, домаќините треба да се подготват и за зголемување на цената на услугите како што е пристапот до здравствената заштита на образованието што го обезбедува владата.[8] Тие исто така се способни да придонесат за општеството преку дејствување како посредник во различни меѓукултурни размени, што значи дека земјата ќе може да доживее поефективна социо-културна разновидност во заедницата.[8]
На 4 декември 2000 година, Генералното собрание на Обединетите нации во резолуцијата 55/76 објавило дека од 2001 година па наваму,[9] 20 јуни ќе се слави како Светски ден на бегалците. Резолуцијата покажала дека 2001 година ја одбележа 50-годишнината од Конвенцијата од 1951 година за статусот на бегалците.[10]
Денот на африканските бегалци бил формално прославен во неколку земји пред 2000 година. ОН забележале дека Организацијата за африканско единство (ОАУ) се согласила Меѓународниот ден на бегалците да се совпаѓа со Денот на бегалците во Африка на 20 јуни.[10]
Високиот комесаријат за бегалци на Обединетите нации ја започнал петицијата #WithRefugees за да испрати порака до луѓето за акција, солидарност и одговорност во име на бегалците до владите ширум светот. Имало проекти и ресурси кои имаат за цел да ги едуцираат луѓето за начинот на кој живеат бегалците. Обединетите нации работат заедно со заедницата за да се обидат да стават крај на бегалската криза и да најдат домови за раселените луѓе ширум светот.[11]
Во 1967 година, Обединетите нации го проширија бројот на луѓе кои ќе поднесат барање за статус на бегалец поради актите на Конвенцијата од 1951 година, кои го дефинираа бегалецот како поединец или лице кое било принудено да го напушти својот дом поради Втората светска војна. Ова стана познато како Протокол од 1967 година. Тогашниот протокол ги отстранил временските ограничувања и географските дефиниции за тоа што значи да се биде бегалец.[11]
Како едно од шесте главни јадра на Обединетите нации,[12] Генералното собрание е одговорно за главното создавање политики и претставник е на прашањата ширум светот. На педесетгодишнината од Канцеларијата на Обединетите нации, имало резолуција на генералното собрание посебно за бегалците и Светскиот ден на бегалците.[13] Осумте клучни цели се како што следува:
Универзалната декларација за човекови права од 1948 година го признава правото на едно лице да бара азил од прогон во други земји, протоколот на Обединетите нации истакнува дека тие рамнодушно и подеднакво ќе бидат зајакнати кон принципите дека нема да се соочат со никаква дискриминација во однос на нивниот пол, возраст, попреченост, сексуалност или други забранети основи на дискриминација.[17]
Статусот на бегалец, исто така, нагласува дека конвенцијата ќе вклучи различни заштитни мерки за протерување на бегалците. Се наведува дека преку принципите и правата на овие бегалци каде што не може да се направат отстапки. Ја опишува оваа идеја дека бегалецот ќе биде протеран или вратен против неговата или нејзината волја во земја каде што се чувствуваат загрозени по нивниот живот.[18]
Конвенцијата и протоколот дозволуваат бегалците да имаат права во земјата каде бараат азил без прогон од нивната матична земја.[5]
Конвенцијата ги консолидира претходните меѓународни инструменти кои исто така се однесуваат на бегалците и ќе има за цел да обезбеди најсеопфатна кодификација на правата на бегалците на меѓународно ниво. Тоа е конвенција на инструмент заснован врз статус и права и на крајот е зацврстен со голем број основни принципи, особено со улогите на недискриминација и неказнување.[16]
Конвенцијата на крајот го утврдува законот каде што мора да се исполнат основните минимални стандарди за третман на бегалците, без да се наруши нешто во државите кои даваат поповолен третман. Тоа значи дека бегалците имаат право да имаат пристап до судовите, основно образование, работа и обезбедување документација, вклучувајќи патна исправа за бегалци во форма на пасош.[19]
Дополнително, Конвенцијата не се однесува на оние лица за кои постојат сериозни причини да се смета дека извршиле воени злосторства или злосторства против човештвото. Тука спаѓаат и сериозните неполитички злосторства или оние кои се виновни за дела спротивни на целите и принципите на Обединетите нации.
Секоја година на 20 јуни, Обединетите нации, Агенцијата за бегалци на Обединетите нации (УНХЦР) и граѓанските групи ширум светот се домаќини на настани на Светскиот ден на бегалците со цел да го привлечат вниманието на јавноста кон милионите бегалци и внатрешно раселени лица ширум светот кои биле принудени да избегаат од нивните домови поради војна, конфликт и прогон.[1]
Годишната комеморација е обележана со различни настани во повеќе од 100 земји, во кои учествуваат владини претставници, работници на хуманитарна помош, познати личности, цивили и самите насилно раселени.[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.