Таблосликарство
From Wikipedia, the free encyclopedia
Таблосликарство — помошен сликарски медиум широкораспространет на Западот за време на околу 300 години, од доцниот XII до XVI век, по што уследило сликањето на платно со маслени бои. „Таблата“ се правела од дрво со напластена варна мешавина врз него и образувала црвста, мазна површина, слична на слонова коска, и потоа се сликала со боја на основа на жолчка. Ваквите слики обично се поставувале во цркви како олтарни табли, или пред или зад олтарот-како визуелно обогатување на проповедта—додека во подоцнежниот период била вградувана во мебелот. Заедно со фреската, ваквите табли биле главните медиуми на готското сликарство.