Јапонски јазици

Јапонските јазици се јазично семејство каде спаѓа јапонскиот што се говори на главните острови на Јапонија како и рјукјуанските јазици од островската група Рјукју. Поимот „јапонски јазици“ (Japonic languages) го вовел американскиот лингвист Леон Серафим.^[1] Заедничкиот предок на јазиците се нарекува прајапонски јазик.^[2] Главен елемент на оваа класификација е првото подвојување во семејството, со што сите јапонски наречја од говорите на рјукјуанскиот. Според Широ Хатори, ова одделување се случило за време на Јаматскиот период (250–710).^[3]

Јапонски
Географска распространетост:	Јапонија
Класификација:	нејасно, можеби алтајско
Гранки:	јапонска рјукјуанска преткарска (предгајска)?
Ethnologue:	17-1710
ISO 639-2 и 639-5:	jpx
Карта на јапонските јазици

Академската расправа за потеклото на јапонските јазици има ред неразрешени прашања.^[4] Најјасни врски дава топонимијата во јужна Кореја, која може да е од кајско (карско) потекло, или пак од некои други мошне слабо евидентирани јазици.^[5]

Јазици

Јапонските (или јапонско-рјукјуански) јазици се следниве:

• јапонски (日本語)
  • хачиџоиџимско наречје — о-ви Хачиџоџима и Дајто, вкл. Аогашима
  • главни острови
    • источно наречје — највеќето дијалекти источно од Нагоја
    • западно наречје — највеќето дијалекти западно од Нагоја
    • кјушуански — о-в Кјушу
      • сацугу — јужен Кјушу, околу Сацума; понекогаш се сметаат одвоено од кјушуанскиот
• рјукјуански (琉球語) — о-ви Рјукју
  • амамиско-окинавски
    • амамиски (奄美語) — о-ви Амами
    • окинавски (沖縄語) — преф. Окинава
  • мијачки (宮古語) — о-ви Мијако
  • јејамски (八重山語) — о-ви Јејама
  • јонагунски (与那国語) — о-в Јонагуни

Беквит приложува и топонимски материјал од јужна Кореја како доказ за присуството на древен јапонски јазик во тоа подрачје:^[6]

• јајојски
  • јапонски
  • преткарски^†
• рјукјуански

Не е јасно дали „преткарскиот“ има врска со јазикот на подоцнежниот сојуз Гаја (Кара).