Јуда Галилеецот

Јуда Галилеецот, во некои преводи Јуда Галилејски — галилејски востаник, основач на „филозофската школа“, роден во градот Гамла (Гамала).^[1]

Јуда Галилеецот
Роден	I век пр. н. е. Гамла
Починал	Галилеја, Северен Округ, Израел
Занимање	револуционер
Деца	Менахем бен Јехуда

Животопис

Јуда Галилеецот бил син на Езекија (други варијации: Хизкија, бен Хизкија). Неговиот татко бил водач на бунтовници и бил погубен по заповед на Ирод Велики. По смртта на Ирод Велики и поради отстранувањето на неговиот син и наследник Архелај од власт во Јудеја од страна на Римјаните, Јуда, во 6 г. од нашата ера, собрал толпа и го зазел царскиот арсенал во градот Сепфорис (Јосиф Флавиј, „Јудејски древности“, кн. 17, гл. 10:5). Подоцна, тој добил поддршка од месните фарисеи, предводени од Садук, кои протестирале против пописот спроведен од римскиот управител Квириниј. Востанието било задушено, а самиот Јуда бил убиен.

Потомци

Синовите на Јуда Галилејски — Јаков и Симон — биле распнати од страна на Тибериј Александар во 46 г. Друг син, Менахем бен Јехуда, станал водач на Сикариите и за кратко време го зазел Ерусалим за време на Еврејската војна.

Според една хипотеза на Робер Амбелен, Исус Христос бил најстариот син на Јуда Галилеецот.^[2]

Внукот на Јуда, Елазар бен Јаир, ја предводел одбраната на Масада.

Библиски спомнувања

Во новозаветната книга „Дела на светите апостоли“, Јуда Галилеецот бил спомнат од фарисејот и учител на законот Гамалиил:^[3]

... за време на пописот, се појави Јуда Галилеецот и привлече многу народ по себе. И тој загина, па сите негови следбеници се разбегаа.

—Дела 5:37