Акање

Акање^[1] е фонолошки феномен кај словенските јазици каде луѓето наместо буквата „о“ ја изговараат буката „а“. Типичен пример за акањето се рускиот и белорускиот јазик. Кај рускиот јазик акањето е присутно во фонолошка форма, но не и во правописна. Како резултат на тоа, на пример, главниот град на Русија се пишува „Москва“ а сеизговара како [масква]. Од другата страна пак, во белорускиот акањето е присутно и фонолошки и правописно, па така имаме име „Янка“ (Јанка), не „Янко“ (Јанко).

Покрај овие јазици, акањето се сретнува и кај некои украински дијалекти, во некои словенечки дијалекти^[2] и кај некои родопски дијалекти во Бугарија.^[3]