Али Риза-паша

Али Риза-паша‏‎ (турски: Ali Rıza Paşa, 1860–1932 година) — отомански воен офицер и државник, кој бил еден од последните големи везири на Отоманското Царство, под владеењето на последниот отомански султан Мехмед VI, меѓу 14 октомври 1919 и 2 март 1920 година.^[1]

Али Риза علي رضا پاشا паша
Голем везир
На должноста 14 октомври 1919 – 2 март 1920
Монарх	Мехмед VI
Претходник	Дамат Ферид-паша
Наследник	Салих Хулуси -паша
Лични податоци
Роден(а)	1860 Цариград, Отоманско Царство (денес Истанбул, Турција)
Починал(а)	1932 Истанбул, Турција
Националност	отоманско (1860–1922) турско (1922–1932)
Вероисповед	ислам

Животопис

Роден бил во 1860 година во Истанбул, син на мајор. Дипломирал на Отоманскиот воен колеџ во 1886 година. Тој држел воени и административни позиции како што е гувернерството на Битолскиот Вилает во 1903 година, по што бил протеран во Либија под притисок извршен од Русија, бидејќи рускиот конзул на градот бил убиен за време на неговиот мандат. Во 1905 година, тој бил назначен во Јемен, каде го задушил востанието. Со почетокот на Втората уставна ера во Отоманското Царство во 1908 година, тој станал министер за војна во владата на големиот везир на Ќамил-паша, но морал да биде отстранет заради забелешките покренати од Комитетот за унија и напредок. Тој бил преименуван во истото министерство во кабинетот на Хусеин Хилми-паша во 1909 година, но дал оставка поради инцидентот од 31 март. Откако бил назначен за надзорник на европските војски на Отоманското Царство, избиле Балканските војни пред тој дури да има време да ги преземе своите должности. Тој бил назначен за голем везир на 2 октомври 1919 година, функција што ја вршел пет месеци.

Во однос на делотворно обликување на политиките од страна на преостанатата отоманска државна структура, неговата канцеларија (како и неговиот наследник Салих Хулуси-паша) обично се сметаат за обични интервали помеѓу двете функции на Дамат Ферид-паша, потписникот на Договорот од Севр.