Валиде султан
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Валиде султан (османлиски: والده سلطان, буквално "мајка султан") — титула на мајката на османлискиот султан.[1] Титулата првпат се користи во 16 век за Ајше Хафса султан, сопруга на Селим I и мајка на Сулејман Величествениот. Титулата е еквивалент на западната мајка кралица и источната мајка царица или ипмераторка.
Позицијата била најважната позиција во Отоманското Царство по онаа на самиот султан. Како мајката на султанот, според исламската традиција ("правото на мајката е Божјо право"),[2] Валиде султаните имале значајно влијание врз работите од областа на империјата. Таа имаше голема моќ во судот и нејзини сопствени соби (секогаш во непосредна близина на нејзините синови) и државен персонал. Особено во текот на 17 век, во период познат како "Султанат на жените", серија на некомпетентни или малолетни султани ја зголеми улогата на Валиде султанот.[3]
Султанатот на жените започна со Хурем султан (1500-1558) и го продолжила Нурбану Султан (1525-1583), мајка на Мурат III. Како Валиде султан во 1574-1583, Нурбану беше де факто ко-владетел. Најмоќните и најдобро познатите од сите Валиде султани и Хасеки султани во историјата на Отоманското Царство биле Хурем султан, Нурбану султан и Ќосем султан (1589-1651).
Remove ads
Поврзано
Наводи
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads