Весталка

Во античкaта римска религија, Весталките (на латински: virgines Vestales; ед. virgo Vestalis), биле свештенички на Веста, божицата на огништето. Школата на весталките и неговата благосостојба биле сметани за фундаментални за безбедноста на Рим. Тие го одржувале светиот оган кој не смеел да изгасне. Весталките биле ослободени од вообичаените социјални обврски како што се стапувањето во брак и имањето на деца, и останале девици со цел да се посветат на студијата и правилното почитување на државните ритуали кои биле надвор од границите на машките школи за свештеници.^[1]

Roman depiction of the Virgo Vestalis Maxima