Виенска Шума

Виенска Шума (германски: Wienerwald) — низок шумовит масив кој го образува североисточното подножје на Северните Варовнички Алпи во покраините Долна Австрија и Виена. Долг е 45, а широк 20-30 км и претставува популарно место за рекреација на жителите на Виена.

Виенска Шума
Wienerwald
Виенската Шума кај Брајтенфурт
Највисока точка
Врв	Шепфл
Надм. височина	893 м
Координати	48°05′14″N 015°54′43″E
Величина
Должина	45 км
Ширина	20-30 км
Географија
Земји	Австрија
Покраини	Долна Австрија и Виена
Координати	48°10′N 16°00′E
Матичен венец	Северни Варовнички Алпи

Местоположба

Подрачјето е ограничено со реките Тристинг, Гелзен, Трајзен и Дунав и лежи на границата меѓу Винарската и Индустриската четврт на Долна Австрија. Се протега практично до самиот град Виена и има улога на излетиште за густо населените подрачја околу градот.^[1]

Географија

Највисока точка на масивот е Шепфл (893 м), на кој се наоѓа опсерваторијата „Леополд Фигл“. Поважни реки во Виенската Шума се Виена, Швехат и Тристинг. Најсевероисточниот рид Леополдсберг се издига над Дунав и Виенската Котлина, образувајќи го источниот крај на алпскиот венец.

Иако Виенската Шума е заштитен предел и важно место за разонода, подрачјето сепак е под закана од ексурбанизација. Во неа е сместен големиот Лајнцерскиот животински парк населен со диви свињи и други шумски животни, како и паркот Шварценберг основан во XIX век. Близу Пуркерсдорф, 20 км западно од Виена се наоѓа и природниот парк Зандштајн-Виенска Шума. На масивот има и пештери, од кои попозната е Тројца Глувтари (Dreidärrischenhöhle).

Папелштрасе во населбата Пенцинг, Виена, која се граничи со Виенската Шума

Црквата на Клостернојбуршкиот манастир во Виенската Шума

Геологија

Масивот на Виенската Шума претставува преод меѓу Источните Алпи и Карпатите, одвоен од Дунав и извесни тектонски линии кај Виена. Северниот дел припаѓа на песочничката зона на Алпите, а јужниот дел е во состав на Северните Варовнички Алпи. На исток, границата лежи на геолошка преломна линија кон Виенската Котлина. Најзастапени дрва во северниот дел на Виенската Шума се буката, дабот и габерот, додека југот е прекриен со четинари, претежно бор и ела. Во јужниот дел се наоѓа природниот парк Ференберге (во прев. „борови планини“).

Историја

Виенската Шума е населена веројатно уште од VIII век. Под влијание на Аварите, по Големата преселба на народите на подрачјето се населиле Словени, за што сведочат имињата на места како Деблинг, Лизинг и Габлиц. Сè до XVI век Виенската Шума била кнежевско ловиште, а потоа се користела претежно како извор на дрва. Индустрискиот развој во областа почнал во 1840 г. поради што подрачјето почнало густо да се населува. Во 1870 г. е планирано расчистување на речиси сета шума, но идејата наишла на широка јавна осуда, предводена од Јозеф Шефел.

Во 1987 конечно е донесена декларација за заштита на природната средина во областа на Виенската Шума.

Поврзано

• Приказни од Виенската Шума — валцер на Јохан Штраус и претстава од Еден фон Хорват, неколкупати екранизирана