Влошка за јајца

Влошка за јајца — картон дизајниран за носење и превоз на цели јајца.^[1]

Влошка за јајца од лиена пулпа со десет јајца.

Пластична влошка за јајца за 24 јајца

Опис

Овие картонски кутии имаат вдлабнатини и во секоја вдлабнатина сместува едно јајце и истото го изолира од јајцата во соседните вдлабнатини. Оваа структура помага во заштитата на јајцата од удари предизвикани за време на превозот и складирањето со апсорбирање на голем број удари и ограничување на случаите на кршливост на лушпите од јајца.^[2][3] Влошката за јајца може да биде направена од различни материјали, вклучувајќи пенеста пластика како што е полистиренска пена, проѕирна пластика или може да биде произведен од рециклирана хартија и обликувана пулпа со помош на механизиран процес на каширана хартија.^[1]

Потекло

Пред неговиот изум, јајцата се носеле во корпи за јајца.^[1] Во 1906 година, Томас Питер Бетел од Ливерпул го измислил претходникот на модерната влошка за јајца и ја пласирал на пазарот како влошказа јајца „Рејлајт“. Тој создал рамки од меѓусебно поврзани ленти од картон и ги спакувал овие рамки во картонски или дрвени кутии за патнички или железнички превоз.^[4]

Во 1911 година, уредникот на весникот Џозеф Којл од Смитерс, Британска Колумбија, ја измислил влошката за јајца, за да реши спор помеѓу месниот земјоделец, Габриел Лакроа,^[5] и сопственикот на хотел во Алдермир, во близина на денешна Телква, во Британска Колумбија,^[6] околу тоа што јајцата на земјоделецот честопати биле доставувани скршени.

Во 1921 година, Морис Копелман патентирал подобрена верзија на влошката за јајца направена од сечен, превиткан и залепен картон и функционирала слично на денешните влошки за јајца. Патентот ја нагласувал можноста таа да се превиткува рамно по употреба, што е особина што повеќе не се смета за важна.^[7]

Во 1931 година, Американецот Франсис Х. Шерман од Палмер, Масачусетс, патентирал влошка за јајца образувана од пресувана хартиена пулпа, која е препознатлива како модерната влошка за јајца што се користи денес.^[8]

Во 1950-тите, британскиот дизајнер Х.Џ. Бенет, кој работел за производствената компанија Хартман, го приспособил дизајнот на тацната за јајца така што вклучувал капак што може да се затвори, со што се овозможило лесно редење и превоз на 6 или 12 јајца. Ова се влошките за јајца што сè уште се гледаат во супермаркетите денес.

Во 1969 година, Обединетиот индустриски синдикат (UIS) во Мејн (дел од компанијата Портланд) патентирал влошка за јајца која изгледала слично на влошката од пресувана хартиена пулпа на Шерман, но има посебни основи направени во влошката кои обезбедуваат поддршка за тежината на куповите кутии за јајца и други одлики поврзани со цврстината, а исто така и подобрена функција за затворање. Тројцата пронаоѓачи наведени во пријавата се Валтер Х. Хауарт, Џералд А. Сноу и Харолд А. Доути.^[9]

Големини

Стандардните влошки за јајца имаат простор за 10 или 12 јајца, но можат да бидат достапни во различни големини, со капацитет од едно до 30 јајца.

Тацните обично се користат за складирање свежи јајца од фарми или на земјоделски пазари. Пластичните тацни за јајца ги користат и преработувачите на јајца за миење и дезинфекција на јајца.