Галички срез

Галички срез — административна единица, која опстојувала во Кралството Србија и Кралството Југославија.

     Галичкиот срез во рамките на Кралството Србија 1913.

Организација и население

Кралство Србија

После Втората балканска војна, 1913 г. областа службено влегува во границите на Србија. Галичкиот срез припаѓал на Тетовскиот округ, заедно со Долно-полошкиот, Горно-полошкиот и Поречкиот срез. Како центар на срезот био селото Галичник. Во 1913 година тој има 10 општини, со 37 села, 2 селца и 1 манастир. Населението изнесувало 20.995 жители.^[1]

Галичкиот срез според пописот од 1913 година

Број	Име на општината	Број на села	Колку часови е оддалечена општината од Галичник	Жители
1	Беличка	5	4	1240
2	Бродечка	4	11	1419
3	Галичка	3	тука бил центарот	3609
4	Жировничка	4	5	2526
5	Лазаро-пољска	1	4:30	2445
6	Нистровска	7	8:30	2340
7	Ничпурска	5	10	1508
8	Присојничка	3	3:15	1429
9	Требишка	4	4	2829
10	Тресоначка	3	3	1650

Кралство СХС

Во 1921 година, срезот имал 9 општини. Целото население било рурално, со 11.510 жители.

Јазик

Во Галичкиот срез 77% од населението говорело српски или хрватски^[2], додека 22% говореле на арнаутски јазик^[3].^[4]

Јазици 1921 година

Општина	Српски или хрватски	Арнаутски	Други	Вкупно
Општина Беличица	43	499	2	544
Општина Галичник	1887	17	11	1915
Општина Жировница	1733	388	3	2124
Општина Лазаропоље	1186	7	11	1204
Општина Нистрово	17	896	0	913
Општина Ничпур	18	706	0	724
Општина Присојница	981	0	0	981
Општина Требиште	2243	12	6	2261
Општина Тресонче	844	0	0	844
Вкупно	8952	2525	33	11510
%	77.77%	21.93%	0.3%	100%

Религија

Во Галичкиот Срез 52% од населението било православно, додека 48% биле муслимани.^[5]

Религија 1921 година

Религија	Горна Река	Долна Река	Вкупно	%
Православни	1271	4682	5953	51.72
Муслимани	907	4617	5524	47.99
Други	3	30	33	0.29

Кралство Југославија

Во 1931 година, галичкиот срез имал 7 општини. Тој бил дел од Вардарска бановина. Целиот срез имал 12.051 жители. Како православни се изјасниле 54% од жителите, додека како муслимани 46%.^[6]

84% од жителите збореле македонски, српски, хрватски или словенечки^[7], додека 16% збореле на арнаутски^[3].

Во ФНРЈ и СФРЈ

По Втората светска војна, срезот престанал да постои, бидејќи бил поделен помеѓу соседните срезови.