Антика

Антиката (герм. Antike, antik, од фр. antique, лат. аntiquus = „старински, древен“) во потесна смисла е поим кој го означува периодот на европската политичка и културна историја во кој водечка улога имале Стара Грција, Македонија и Рим. Во поширока смисла, овој поим се однесува на стариот век воопшто, но ова е претежно странска употреба и не е толку застапена во македонскиот јазик.

Партенон, еден од главните симболи на класичниот период на антиката, дел од древната грчка култура.

Антиката го опфаќа периодот од околу 15 векови, од 1000 година п.н.е. до 500. н.е., помеѓу падот на Западното Римско Царство (476) и затворањето на паганските филозофски училишта во источното, Јустинијаново царство.

Антиката како тема во уметноста

• „Исечок од грчка ваза од VI век која го претставува Еос како го оплакува убиоениот Мемнон“ - песна на полскиот поет Мирон Бјалошевски.^[1]
• „Грчки кип“ - песна на полската поетеса Вислава Шимборска.^[2]