Македонија Втора

Македонија Салутарис била римска доцноантичка провинција во рамките на Илирската префектура, за првпат спомната во 379 година. Провинцијата ја опфаќала северозападна Македонија (претежно денешната Република Македонија) и била формирана за засилување на одбраната на империјата од варварите. Провинцијата била укината некаде околу 402. година, со припојување на нејзини делови на соседните провинции Нов Епир и Превалитана.^[1][2]

Во 321 година, започнала нова ера на реформи на Римското Царство под водство на Констатнтин I во Илирската префектура. Следниве провинции биле под управа на Илирската префектура: 1 прецези (Тесалија, Стар и Нов Епир, Крајбрежна Дакија, Мизија I, Дарданија, Привалитанија и Македонија Салутарис), 2 конзули и 3 проконзули.