Мехмед Емин Али-паша

Мехмед Емин Али-паша (5 март 1815 – 7 септември 1871 ) – истакнат отомански државник за време на танзиматското раздобје, најпознат као создавач на отоманскиот реформски едикт од 1856 година и за неговата улога во Парискиот мировен договор од 1856 година со кој завршила Кримската војна. Али-паша бил сметан за умешен и способен државник и често дека е негова заслуга за спречување на раниот распад на царството.^[1]

Мехмед Емин Али паша
Портрет на Мехмед Емин Али-паша, околу 1850
Голем везир на Отоманското Царство
На должноста 6 август 1852 – 3 октомври 1852
Монарх	Абдул Меџит I
Претходник	Коџа Мустафа Решит-паша
Наследник	Дамат Мехмед Али-паша
Лични податоци
Роден(а)	5 март 1815 Цариград, Отоманско Царство
Починал(а)	7 септември 1871
Потпис

Али-паша се залага за западен стил на реформи за да го модернизира царството, ввклучувајќи секуларизација на државата и подобрување на граѓанските слободи. Работел на смирување на националистичките движење, а во исто време да ги спречи странските агресори кои се обидувале да ја ослабат отоманската контрола. Се залагал за отомански национализам кој би ги заменил разните етнички и религиозни лојалности.

Со скромно потекло како син на вратар, Али-паша се вивнал низ редовите на османлиската држава и за кратко време, во 1840 година, станал министер за надворешни работи и повторно во 1846 година. Во 1852 година неколку месеци бил голем везир, потоа повторно министер за надворешни работи во 1854 година.^[2] Меѓу 1855 и 1871 година ги менувал двете позиции, во својот живот седум пати бил министер за надворешни работи и пет пати голем везир.^[3] Во 1851 година му бил доделен Орден на црвен орел, 1s-ва класа Class (за нехристијани) in 1851.