Мешари

Мешари (албански: Meshari, што значи молитвеник на албански јазик) – име на книгата која ја напишал Ѓон Бузуку во 1555 година и која е прва книга во која се наоѓаат зборови на албанскиот јазик (дијалект на Гегите) со буквите на латинскиот јазика и една буква (ћ) од српската кирилица^[1]. Книгата содржи 188 страници напишани во две колони и претставува испис на изговорот на најважниот дел на католичка литургија на албански јазик. Оригиналот се чува во библиотеката во Ватикан.

Извадок од Мешари од Ѓон Бузуку

Месхари бил откриен од Јован Никола Казази во 1740 година. Потоа бил изгубен и повторно откриен во 1909 година. Отецот Јустин Рота прв го фотокопирал Месхари во 1930 година и донел копија во Албанија. Фототипско издание било издадено во 1968 година со транслитерации и лингвистички коментари.